Ouder worden

Het verleden heeft steeds een toekomst.
Ook als je een dagje ouder wordt,
is gisteren nooit verloren.

Joris Van den Bergh

Hotel Ses Savines – De hel van Ibiza

Weken hadden we naar onze vakantie uitgekeken. We waren gestresseerd en overwerkt en hielden ons recht aan de hoop dat het weldra allemaal voorbij zou zijn en we van een welverdiende vakantie zouden kunnen genieten. Lekker zalig niets doen op het zonovergoten strand van Ibiza.

 

Hoe je meer gestresseerd van vakantie komt dan dat je er heen gaat.

Hotel Ses Savines werd ons door Jetair aangeprezen als een familiehotel met een gemoedelijke sfeer direct aan het strand gelegen. Wat ons overtuigde in de keuze van dit hotel waren de talrijke positieve commentaren op Tripadvisor en de hoge score die het haalde.

De vlucht vanuit Brussel naar Ibiza met Jetair Fly verliep vlekkeloos. We kregen een volwaardig ontbijt geserveerd in tegenstelling tot Thomas Cook Airlines waar we voorheen slechts een belegd broodje kregen.

Toen we de ochtend van 1 juli in Ses Savines aankwamen wees niets erop dat we in de hel beland waren. Er heerste een normale drukte die je van een badplaats kon verwachten. Hotel Ses Savines is gelegen aan de promenade en het stand van San Antoni aan de Noordwest zijde van het eiland op slechts 800 meter van het centrum. De baai is bezaaid met plezierjachten zodat je de horizon niet kan zien. Het heeft twee buitenzwembaden met een zeer beperkt aantal ligzetels. Onze kamer was nog niet beschikbaar en dus besloten we op het terras een lichte maaltijd te nuttigen. Je kan heel goedkoop eten in de talrijke restaurantjes die langs de promenade gelegen zijn. Voor ongeveer 15 Euro voor 2 personen, wijn inbegrepen, waren we gesteld. De half pension formule leek ons dan ook, op het eerste zicht, de goede formule te zijn.

Omstreeks één uur konden we de kamer betrekken. Nummer 320 op de derde verdieping met zicht op zee was ruim en had een gigantisch terras van ongeveer 3,5 op 4 meter. De badkamer was wat oubollig met veel te weinig plaats om cosmetica en verzorgingsproducten te plaatsen, maar alles was netjes gepoetst en we waren best tevreden met de inrichting van de kamer. Door een defect aan de steun was de televisie niet echt bruikbaar was, maar die hadden we gedurende de vakantie niet echt nodig. De airconditioning, waarvoor we overigens 6 Euro per dag extra moesten betalen, werkte naar behoren en, zou later blijken, was onmisbaar. Voor alle extra comfort, waaronder kluis en koelkastje, moet je hier bijbetalen.

We genoten van het panoramisch uitzicht over de baai en de stad toen plotseling zware discobeats zich oorverdovend in golven over het kustplaatsje verspreiden. Mijn echtgenote en ik keken elkaar verbazend aan. Niemand had ons verteld dat dit hotel tussen twee discotheken lag. Het stond ook niet in de beschrijving van het hotel op de website van Jetair. Neem daarbij nog een aantal bars die met hun decibels ernstig over de schreef gingen en je kreeg een kakofonie van verscheidene ongecoördineerde beats die elke middag rond hetzelfde tijdstip van start gingen en tegen de avond alsmaar luider werden om uiteindelijk hun piek tijdens de nacht te bereiken.

In de namiddag hadden we twee ligzetels op het strand gehuurd (11 Euro per dag). Een dagelijks terugkerend fenomeen was dat zich rondom ons groepjes van hoofdzakelijk Britse tienermeisjes topless kwamen zonnebaden. Vroeger maakten wij zandkastelen, zij maakten penissen van zand overgoten met schuim van opgeschud bier, waarbij, onder heel wat gegiechel, obscene gebaren gemaakt werden. Niet echt een stichtend voorbeeld voor jonge kinderen. Constant wordt je door venters lastig gevallen: met fruit, drank en zonnebrillen. Deze laatsten worden aan de man gebracht door mannen van Afrikaanse origine en een enkele keer hebben we één van hen vermoedelijk drugs zien dealen.

Ondanks wat Jetair ook beweert, Hotel Ses Savinnes is geen familiehotel.
Hier moet je echt niet met kinderen naartoe komen. Er valt voor kleine kinderen niets te beleven. De grote kinderen echter, deze die zonder hun ouders naar hier gekomen zijn, meestal aangevoerd door het Britse Airtour welke een dochteronderneming van Thomas Cook is, amuseren zich hier te pletter. Tegen de ochtend is dat bijna letterlijk.

Een veredelde frituur

In het restaurant van het hotel bleek duidelijk dat we in een tweesterrenhotel verbleven. De organisatie liep volledig mank. Het buffet stond in L-vorm langs de muur opgesteld waardoor er één hele lange rij stond aan te schuiven tot zelfs buiten het restaurant. Het had beter geweest om de verscheidene buffetten op te splitsen en in dubbele rijen in het midden van de eetzaal te plaatsen zodat men nergens hoefde aan te schuiven. Nu moesten de gasten soms meer dan 30 minuten aanschuiven. Je kon rekenen op de verontwaardigde blikken van de andere gasten als je jezelf ergens tussen wou wringen om een tweede portie te halen terwijl er nog een lange rij op hun eerste portie stond te wachten. Dat doe je dus niet. Om eerlijk te zijn, na drie dagen heb je ook die behoefte niet. Het eten is niet echt slecht, maar steeds weer het zelfde. Weliswaar met kleine variaties maar toch. Na enkele dagen kan je geen gepaneerde vis, tortilla, kippenbil of worst meer zien. Ook de walgelijke blubberende pudding in diverse smaken bleef voor het merendeel onaangeroerd. Kortom: een veredelde frituur. Ach ja, je kon een klein ijsje hebben en een stuk fruit, maar er was nooit iets om naar uit te kijken. Alles bleef inspiratieloos en veel te zoet. Mensen met diabetes blijven hier echt op hun honger zitten.
De tafels stonden te dicht op elkaar zodat we geen persoonlijk gesprek konden voeren. Ze werden ons bovendien in het begin toegewezen en veranderen kon slechts de dag nadien, na lang aandringen en discussiëren met de zaalverantwoordelijke. Niet dat het veel uithaalde want dan kregen we gewoon weer andere mensen naast ons.
Een halve liter water kost je 1,80 Euro en een glas wijn 2,5 Euro.

Het personeel is vriendelijk, maar niet meer dan dat je van hotelpersoneel mag verwachten.

Sex in the city

Op ongeveer 10 tot 15 minuten wandel je via de promenade naar het centrum van San Antoni, waar de winkels tussen 17:00 en 21:00uur open zijn. Het is haast onmogelijk om met je vrouw deze wandeling te doen zonder het verwijt te krijgen dat je weer naar de schaars geklede grieten staat te kijken. Het is echter onmogelijk om ze niet te zien want ze zijn overal. Voor je, achter je, naast je , gewoon overal. Uitdagend en provocerend en luidruchtig als steeds, op weg naar de disco. Sommigen gewoon in lingerie of badpak met een doorschijnende voile over zich heen gedrapeerd welke, naargelang het heerschap dat voor hen staat, meer open of dicht kan gedrapeerd worden. Het lijkt wel alsof er in koeien van letters op hun hoofd geschreven staat: “Neuk mij”. Soms waande ik me midden in de opnames van de documentaire reeks over de uitspattingen van deze jongeren op Ibiza, die destijds op televisie werd uitgezonden. Ik had nooit gedacht dat ik er gewoon voor het hotel mee geconfronteerd zou worden, maar het was zo.
Let op wat je koopt op Ibiza. Het merendeel is namaak, tot zelfs de parfum toe. Eerst ruiken is dan de boodschap.

Slapeloze nachten

In hotel Ses Savines slaap je niet. Van de 10 nachten die we geboekt hadden heb ik er 9 niet geslapen. Enerzijds door de disco beats en het gebral van zatte jongeren die via het venster de slaapkamer binnendrongen. Anderzijds door het luide gewauwel en gegiechel van dronken tieners en twintigers die hopeloos op zoek waren naar een bed. Een voorbeeldje misschien:

Meisjes (en ook jongens) logeren doorgaans in groep met drie of vier op een kamer. Als een lid van de groep eerder gaat slapen, heeft zij de sleutel mee en moeten de laatkomers even op de deur kloppen, maar wat doe je als je te dronken bent om te weten in welke slaapkamer je moet zijn? Toch gewoon even op elke deur kloppen tot de juiste open gaat. Die keer had iemand zich echter misrekend. Toen het getrommel op de deuren weer begon had een andere hotelgast zich achter zijn deur gepositioneerd. Toen het meisje nietsvermoedend ook op zijn deur sloeg, vloog de deur open en kreeg zij een vuist in het gezicht toegediend. Grote consternatie alom. ‘Are you crazy!’ De receptionist kwam tussenbeide. En het werd weer rustig tot de volgende groep aankwam. Jongeren die naar een discotheek gaan moeten daar naar elkaar roepen als ze iets willen vertellen. Het probleem is dat ze dat blijven doen als ze op hun hotelgang zijn.

Britse jongeren houden helemaal geen rekening met andere hotelgasten. We hadden het graag vooraf geweten.

Als uiteindelijk, om zes uur in de ochtend, alle jongeren toch hun bed hebben gevonden begint de gemeente met zware machines het strand te reinigen. Je doet geen oog dicht. Er is geen uurtje stilte in Ses Savines.

‘Ik wil hier weg!’

Na de derde slapeloze nacht hield ik het voor bekeken. Ik wou naar een ander hotel verhuizen, ook al zou ik daarvoor moeten bijbetalen. Ik belde het nummer dat ik van de medewerker van Jetair verkregen had, maar er nam niemand op. Volgens bookings.com waren er nog plaatsen in andere, meer rustige, hotels beschikbaar, maar ik wou niets ondernemen zonder Jetair hierin te kennen te geven. De volgende nacht zocht ik zelf naar oplossingen. Ik drapeerde de strandlakens langs de binnenzijde over de groene luiken, sloot de glazen vensters en draaide de houten panelen ervoor om vervolgens de gordijnen ervoor te schuiven. Een buffer van 5 lagen reduceerde de beats redelijk en het restant werd weggewerkt door het lawaai van de airco. Mede doordat ik er vanwege de drie voorgaande slapeloze nachten er volkomen onderdoor zat, heb ik die nacht geslapen.

De ‘Eureka, ik heb het gevonden!’ vreugde was evenwel van korte duur. De volgende nachten was het lawaai binnen het hotel niet te stoppen. De muren leken van papier.

Dan vraag je jou af, hoe het komt dat dit hotel op Tripadvisor zo’n positieve commentaren kreeg. Dat werd al snel duidelijk toen we op de aankondigingsborden van het hotel een affiche zagen waarop het hotel elk jaar een gratis week vakantie voor 2 verloot onder de mensen die dit hotel op Tripadviser aanbevelen.

Misschien dat je dit hotel beter kan boeken buiten de toeristische periode, maar mijn advies is: blijf er weg. Overigens is er op dit eiland niets de moeite om te bezichtigen. Zelfs Ibiza stad scoort niet echt hoog. De oude stad is niet echt toeristisch uitgebouwd en de winkelstraten zijn beperkt. Overigens is er geen filiaal van de gekende El Corte Ingles – keten. Enkel het visserskwartier lokt heel wat toeristen. Een aanrader is het restaurant El Faro met zicht op de haven. Een beetje duurder dan de kleine tavernes, maar de bediening is goed en vooral het eten lekker.

In San Antoni kan ik vooral restaurant en cocktail bar Villa Mercedes nabij de pier aanraden. Bijzonder lekker eten en super romantische hoekjes met een mooi zicht op de haven.

De dag van onze terugkeer ben ik nog naar een dokter gestapt omdat ik pijn in de borstreek voelde. Met een pulse van 110 concludeerde hij dat ik teveel stress had. Ik moest thuis maar tot rust komen.
Waarvoor boek ik dan een vakantie?

Koffiepauze

Als het aroma van milde koffie
me uitnodigt te pauzeren;
en ik mijn handen warm
aan het kopje tropisch vocht;
mijn ogen sluit, diep inhaal
en intens geniet van het boeket;
dan ben ik even weg, tijdloos weg,
om nadien herboren weer aan de slag te gaan.

 

Joris Van den Bergh

EPUB Een visum voor Marina

De e-reader versie van mijn boek “Een visum voor Marina” is nu ook beschikbaar.

http://lulu.com/spotlight/JorisVdB

Een visum voor Marina is een autobiografisch boek over de avontuurlijke zoektocht naar een Oekraïense  bruid. De auteur werd opgelicht, vastgehouden, kwam in levensbedreigende situaties terecht, en werd het slachtoffer van corruptie en bureaucratie…

Lees er hier meer over.

Veel plezier ermee.

Een visum voor Marina

Mijn boek, “Een visum voor Marina”, is nu beschikbaar.

“Het verhaal is openhartig, de tekst leest vlot en de happy ending illustreert mooi hoe optimisme vaak beloond wordt.”

Annelien Vranckx
New Business – Uitgeverij Van Halewyck

Je leest er meer over op mijn website.
Je kan het boek bestellen via de betere boekhandel met vermelding van het ISBN nummer: 9781616274283, of op de website van: ShopMyBook.com, Bol.com, Boekenbank.be.

Weldra zal het boek ook voor de e-reader beschikbaar zijn.

Ik wens je van harte veel leesplezier.

Joris

Stil zonder jou

Het is stil zonder jou.
De leegte die je achter laat,
nu je voor enkele weken weg bent,
komt harder aan dan verwacht.

Ik hunker naar jouw liefde,
jouw stem en jouw aanwezigheid.
Ik mis de glimlach op jouw gelaat,
en de tederheid van jouw aanraking.

Wees niet ongerust, ik hou me recht,
Ik ben sterk, maak ik me wijs,
maar deze leeuw heeft een
ontiegelijk klein hartje.

Bij elke hartslag tel ik de dagen af
tot je weer bij me zal zijn,
en ik beschermend
m’n armen om je heen kan leggen.

Het is stil zonder jou,
en niets is meer hetzelfde,
maar ik blijf op je wachten,
tot ik weer jouw lippen op de mijne voel.

Ik verlang naar jou;
intens, met heel mijn hart.
Ik heb je lief, onbeschrijflijk lief,
maar het blijft hoe dan ook zo stil zonder jou.

Joris Van den Bergh

Collega

Plotseling werd je mijn collega.
Je hielp me op weg en introduceerde me bij mijn teamgenoten.
Je leerde me de finesses van het vak en wees me op de valkuilen.
Je luisterde geduldig naar mijn verzuchtingen en bood oplossingen.
Je groeide in mijn leven en werd de hoeksteen van mijn carrière.
Iemand waar ik steeds te rade kon gaan.

Even plotseling verdween je weer uit mijn leven.
Je had ander werk gevonden, een nieuwe uitdaging.
Je kon je verbeteren en je zag er naar uit om deze nieuwe stap te zetten.
Je vertelde me enthousiast over jouw nieuwe plannen en jouw ogen straalden van geluk.
Je had reeds lang gehoopt dat je ooit deze stap zou kunnen zetten en nu was het ogenblik aangebroken.
Ik feliciteerde je en zag je door de deur gaan, weg gaan, niet meer terugkomen.

Even paniek. Bij wie kon ik nu terecht?
Je had me los gelaten. Dat was wennen,
maar je had me alles meegegeven wat ik nodig had.
Je had me geleerd wat ik nu weet en ik wist dat het wel goed zou komen.
Ik stond reeds lang op eigen benen en je wist dat ik geen houvast meer nodig had.
Toch voelt het nog steeds vreemd aan; een soort gemis.
Het gaat je goed collega en ik dank je voor alles wat je voor me gedaan hebt.

Joris Van den Bergh

Ons huis in de branding

Mijn kind,

Laat ons huis een haven voor je zijn
waar je kan schuilen
voor de innerlijke stormen
en waarbij we onze armen
beschermend om je heen leggen;
zodat je weerbaarder bent
tegen elk negatief gevoel
dat zich van je meester wilt maken.

Laat ons huis een haven voor je zijn
waar je oor vindt voor wat je raakt
voor wat je voelt
en waarbij onze woorden,
zachtjes zalvend,
jou nieuwe kracht en inzicht geven
om elke golfslag te kunnen trotseren.

Een leven is niet rimpelloos
en de ene golf al wat hoger dan de andere,
maar je bent niet alleen.
Als je naar de horizon kijkt
zal je steeds ons huis zien
die met haar licht en warmte
de vuurtoren in jouw branding zal zijn
waardoor je steeds zal weten waarheen.

Joris Van den Bergh

Verdriet

Soms kan je het gevoel hebben,
dat jouw leven op een jojo lijkt.
De ene keer hemels geluk,
de andere keer diepe droefheid.
Dan denk je: “Waar heb ik dat verdiend?”

Maar je hoeft de zin van het leven niet in vraag te stellen.
Niet verwonderd te zijn om de tegenslag,
noch om het geluk dat jou te beurt viel.
Niet om de pijn en het verdriet
en niet om dat ene zalige moment van intense vreugde.

Je hoeft de zin van het leven niet in vraag te stellen.
Enkel zorgen voldoende kracht en geluk te putten
uit de mooie dagen, die enkele momenten van intense vreugde,
hoe zeldzaam ze misschien ook waren.
Dat zal je de kracht geven om vooruit te kijken,
en de volgende stap te zetten.
Je zal zien, achter de volgende hoek,
lacht het leven je weer toe.

Joris Van den Bergh

Heimwee

Als heimwee jou overvalt,
onverwacht en meedogenloos,
alsof alles plotseling onzeker wordt.

Als twijfel  bezit van je neemt,
beklijvend en opdringerig,
alsof je alles in vraag moet stellen.

Als je weer verlangt
naar de zekerheden van een thuis en familie,
welke je ver achter je liet.

Leg je hoofd dan op mijn schouder
en ik zal m’n armen om je heen slaan,
de grauwe nacht uit jouw ziel bannen.

Ik zal je geborgenheid geven,
en met alle liefde en tederheid
jouw verwachtingen bevestigen.

En zie, je zal er de kracht uit putten
om de gekozen weg verder te bewandelen,
vol verwachting en met opgeheven hoofd.

Want weet, m’n liefste,
dat ik er altijd voor je zal zijn,
sterk en beschermend.

Mijn optimisme zal zich op jou reflecteren
en alle donkere wolken verdrijven
die zich boven jou hadden samengepakt.

Want ik geloof in de doelen die we samen gesteld hadden,
de toekomst die we gepland hadden,
de kracht van onze liefde voor elkaar.

Ik geloof in jou.

Joris Van den Bergh